Naar de stranden van het Zuiden

Eindelijk lekker uitslapen. We worden pas om 10u opgehaald vanuit Ubud om naar Sanur te gaan, aan de Zuidoost kust van Bali.
In Ubud plenst het behoorlijk, maar de ober, die zijn best heeft gedaan om onze namen te onthouden ('monsieur Jan & madame Corian' maakt hij ervan) verzekert ons ervan dat het in Sanur niet (of minder?) regent. Dus dat hopen we dan maar. T kan dan wel mooi groen blijven door die regen, maar daarvoor gaan we niet naar de kust.
De chauffeur van Bee Trans brengt ons in n uur naar Sanur, via wegen met gaten en veel drukte in Denpasar. Hij probeert ons nog via een batikshop te rijden (waarschijnlijk van familie ofzo, want hij woont zelf in Denpasar) maar dat wimpelen we 'vriendelijk maar beslist' af.
Pfff, als je al die Indonesiërs moet volgen moet je met 2 totaal lege koffers komen en ga je met 20 kilo batik, houtsnijwerk en andere souvenirs terug. Minstens!
Jammer dat overgewicht zo duur is, anders hadden we best leuke dingen gezien. Al is zo'n beeldje dan meteen weer zo zwaar...
Voor ons blijft het toch een vreemde gewaarwording: overal hindu-tempels, groot en klein. Overal beelden met sarongs omgeknoopt, kleine bloemenoffers en brandende wierook. Is dit nu echt spiritueel allemaal, of ook een kwestie van gewoonte of traditie? Zoals wij met voetbal onze buurt oranje versieren (of niet?)?
Zullen we daar achter komen?

Tegen 11 uur zijn we dan in Peneeda View. Ons laatste adres voor we dinsdag weer zullen vertrekken. Dus eerst nog een paar dagen ons eigen plan trekken - of helemaal niets plannen en (na)genieten van alle indrukken en een heerlijke vakantie.
We hebben een prachtige kamer, helemaal in Balinese stijl vlakbij de zee. Als we even n kijkje nemen op het strand komen er meteen een paar vrouwtjes aangesneld. Waar we vandaan komen, hoe lang we blijven. De meesten zijn zelf nog nooit t eiland Bali af geweest. Laat staan naar een ander land. En wij hebben 'even' in een week Java bezocht. En nu nog 'even' Bali...
Als we misschien een 'massaaaas' willen dan moeten we maar niet vergeten dat ze Norma heten. Of.. ehh... hoe heetten de anderen ook weer..?
Verder zijn ze gelukkig niet opdringerig.
Aan de straat kun je trouwens weer geen stap verzetten of er wordt je transport ('maybe tomorrow?') aangeboden.
Van verschillende kanten zijn we al gewaarschuwd om alleen de Blue Bird taxi te nemen, die gewoon met een meter rijden.
Maar morgen gaan we de buurt maar eens per fiets verkennen.
Heerlijk zeg, op de achtergrond het ruisen van de zee. Nee, wij vermaken ons hier wel. Ook zonder EK...!